?❤

?اگر زن بخواهد مادری خود را درست انجام بدهد، باید همسری مقدم بر مادری باشد.
آموزه‌های دینی‌ما چهار نقش اصلی را برای زن این‌گونه ترسیم می‌کند: اول همسری، بعد مادری، بعد خانه‌داری و بعد کارهای اجتماعی.

?زن شاغل در جامعه‌ی فعلی متأسفانه در بسیاری موارد وضعیت برعکسی دارد. او حدود 10 تا 12 ساعت در خانه نیست! بعد از این‌که به خانه می‌آید، اولویت اولش خانه‌داری، درست کردن غذای شب و ظهر فردا و مرتب کردن خانه و رسیدگی به تکالیف درسی فرزندان است. بنابراین آخرین اولویت، به شرط این‌که خستگی مجالی به او بدهد، ارتباط کلامی و جنسی با همسرش است.

?در این زمینه ما در جامعه‌ی سنتی دچار یک مشکل هستیم که در بسیاری از زنان نقش مادری بر نقش همسری غلبه دارد؛ وابستگی مادر به فرزند خیلی زیاد است؛ زیادتر از آن حدی که باید باشد.

? روانشناسان می‌گویند اگر زن و شوهر دارند با هم صحبت می‌کنند و کودک در میانه‌ی صحبت آنان وارد شد و کاری با آنان داشت، پدر و مادر باید بگویند صبر کن تا صحبت ما تمام شود! می‌گویند سعی کنید تا کودک معطل شود و احساس کند که پدر و مادر من چقدر برای هم مهم هستند که کار خودشان را به خاطر من تعطیل نمی‌کنند. او به این پدر و مادر می‌تواند تکیه کند.

? غلبه‌ی نقش مادری بر همسری مخل به تربیت فرزند است. فرزند از الگوی ارتباطی پدر و مادر برای زندگی آینده‌اش الهام می‌گیرد. یکی از مشکلاتی که در برخی خانواده‌های ایرانی وجود دارد این است که رابطه‌ی زن و شوهر در فاصله‌ی بین عقد و تولد اولین فرزند، بسیار گرم است؛ اما با تولد فرزند، همه‌ی توجه‌ها به فرزند جلب می‌شود و رابطه‌ی زن و شوهر به حاشیه می‌رود. این اتفاقی خطرناک است که پایداری خانواده را تهدید می‌کند.

استاد زیبائی نژاد
با تلخیص